| I won't know those things.

Onderwerp: | I won't know those things. zo jan 06, 2013 4:50 am

Een licht briesje woei door haar dikke vacht terwijl er nog een aantal bladeren uit de bomen waaide, ze hadden dapper gestreden tegen de wind van de Herfst, maar hadden het nu verloren. Kira zuchtte, ze had altijd al haar dromen willen achtervolgen, maar haar moeder had altijd gezegd dat ze het lichaam van een strijder was, dus had ze moeilijk een opleiding voor Healer kunnen volgen. De witte herder teef schraapte even met haar poot over de platgestampte aarde, die vochtig aanvoelde van het vocht dat in de lucht hing. Het had al even gesneeuwd in de periode, maar of dat nu weer zou gebeuren, dat was de vraag. Kira had het altijd een wonder gevonden hoe de natuur zo veranderde doordat de seizoenen ook voorbij gingen. De herder haalde de gedachten even uit haar hoofd en begon aan het bedenken van een activiteit, ze zou kunnen gaan jagen of gewoon een wandeling maken. Ze moest tenminste iets doen.

Het was kouder geworden en het was harder gaan waaien. Het was diep in de middag en Kira kwam net terug van een kleine jachtpartij. Ze had een duif en een merel bij zich, al waren ze best mager, wat erg gebruikelijk was in de Winter. Kira legde de prooi op een stapel van andere gevangen prooi en besloot maar eens een praatje te gaan maken met de Pack Leader, Carlisle. Zoveel contact hadden ze niet met elkaar, al zou het een grote eer zijn om hoog te staan bij een Pack Leader. De witte herder zwiepte even tevreden met haar staart, geen verkeerd plan. Misschien zouden ze samen ook nog wat meer prooi kunnen vangen. De witte teef liep kalm richting de slaapplaats van de Leader en keek voorzichtig het hol in. Zou Carlisle al wakker zijn?

+Carlisle, uiteraard xD

Onderwerp: Re: | I won't know those things. ma jan 07, 2013 7:37 am

Het zwak bladerdak gefilterd zonlicht weerkaatste in zijn ogen terwijl de wind zachtjes tegen zijn gezicht woei en zijn goudgele vacht licht deed golven. Hij was nog jong, en ondertussen al leader. Carlisle wist dat het een hele eer was om leider te worden van iets, zeker op zo'n jonge leeftijd. En net zoals alle andere hoge rangen had hij af en toe ook wel eens zijn twijfels over iets. Al een geluk dat hij de laatste tijd geen moeilijke beslissingen heeft moeten nemen. Al zag hij er sterk en taai uit, hij bestond ook maar uit vlees en bloed. De reu liet een zachte zucht ontsnappen uit zijn mond toen hij zich omdraaide, klaar om terug te keren naar het kamp. Zoveel prooien had hij deze keer niet bij elkaar weten te schrapen, enkel twee konijnen. Hij had het besef ook wel dat hij hier niet de hele pack mee zou kunnen voeden, maar de beesten die hij bij had kon makkelijk twee a drie monden vullen. Hij schudde zijn hoofd in de hoop dat hij zich zou kunnen focussen op iets anders, en liep met een rustige tred verder. Eenmaal aangekomen staarde hij eventjes voor zich uit, maar wierp vervolgens het vers gevangen voedsel op de stapel waar al het andere eten lag, en trippelde vervolgens richting zijn den. "Goedendag, Kira." Fluisterde hij in het oor van de teef die zijn hol inkeek. Hoogst waarschijnlijk had ze het niet verwacht dat hij achter 'r stond, maar goed. Een paar grappen uithalen mocht, right?

Onderwerp: Re: | I won't know those things. di jan 08, 2013 6:51 am

Verbaasd hield de jonge teef haar hoofd een tikkeltje scheef, Carlisle was weg. Zou hij al op jacht zijn gegaan? "Goedendag, Kira." Eventjes schrok de herder van de stem, maar al snel besefte ze dat het Carlisle was. Kira knikte even respectvol, om vervolgens een vriendelijke begroeting uit te spreken. "Goedemiddag, Carlisle." Ze keek vriendelijk, de labrador was jong en nog in goede staat. Kira was een van degene die daar geen moeite mee had, maar er waren toch sommige die niet echt tevreden waren met het leiderschap van Carlisle. Of ze hem nou te jong of te onverstandig vonden, wist ze niet precies. "En, hoe bevalt het je? Het leiderschap?" Ze was wel nieuwsgierig, eigenlijk.

Dag was voorbij gevlogen en de twee honden hadden nog steeds niks gedaan dan alleen maar praten. Eigenlijk maakte het Kira niks uit, praten was toch ook goed? Haar gedachten wendde af toen een kleurrijk vlindertje door de lucht dwarrelden, terwijl Kira het met haar ogen volgde, dacht ze aan de lente. Was de lente dan al zo dichtbij? Een vrolijke glimlach verscheen op het gezicht van de witte herder, de lente was altijd beter dan de winter.